Brieven uit Latem
BRIEVEN UIT LATEM
(J. Verminnen)
Brieven uit Latem
naar vrienden in Brussel
ik kan het niet laten
kan het vuur niet blussen
van de oude liefde
die ik heb bezongen
recht uit mijn ziel
mijn hart en mijn longen
ik wil de bomen soms ruilen
voor het asfalt de jungle
de vogels die fluiten
voor de nachten van Brussel
maar als ik weer thuis kom
na dagen van zwerven
van zingen van dolen
dan wil ik niet verder
Brieven uit Latem
naar vrienden in Brussel
ze kunnen helaas
mijn geweten niet sussen
de stad die mij altijd
in haar armen wiegde
als ik niet kon slapen
kan ik niet bedriegen
ik wil de Leie soms ruilen
voor de stank van de Zenne
de lucht van de buiten
om de stad te verkennen
maar als ik weer thuis kom
na dagen van zwerven
van zingen van dolen
dan wil ik niet verder
Brieven uit Latem
naar vrienden in Brussel
ik schrijf ze ’s avonds
dan ben ik onrustig
want één voet wil stappen
de andere rusten
zo blijf ik gevangen
tussen Latem en Brussel
