Het eind van de wereld
HET EIND VAN DE WERELD
(J. Verminnen)
Ik sta aan het eind van de wereld
Hier voeren de schepen vandaan
De mannen trotseerden de golven
De vrouwen ze bleven hier staan
Ik sta aan het eind van de wereld
Alleen op het punt van een rots
Tussen de toekomst, ’t verleden
Tussen de schaamte en trots
Hier zeilden zij uit met zijn allen
Rusteloos, dapper en jong
En ik, ben ik bang om te vallen
Al weet ik de aarde is rond
Schip waarheen wil jij me varen
En breng jij me veilig terug thuis
Ondanks de vele gevaren
Wil jij het zeegat weer uit
Schip waarheen wil jij me varen
Ik die de wereld wil zien
De moeilijke dagen
God zal me bewaren
We klaren het samen misschien
Ik sta in het midden van ’t leven
De wind die huilt hard om me heen
Het kind in mij wil overleven
Maar ik voel me verdomme alleen
Ik sta in het midden van ’t leven
Onzeker ben ik onderweg
Al houdt mij hier niemand meer tegen
Toch wil ik hier misschien niet weg
Ik ben zo bang om te vallen
Al weet ik de aarde is rond
Misschien vergaan wij met zijn allen
En loopt ons schip hier aan de grond
Schip waarheen wil jij me varen
En breng jij me veilig terug thuis
Ondanks de vele gevaren
Wil jij het zeegat weer uit
Schip waarheen wil jij me varen
Ik die de wereld wil zien
De moeilijke dagen
God zal me bewaren
We klaren het samen misschien (bis)