In dit huis
IN DIT HUIS
(J. Verminnen)
In dit huis met lege kamers
waarvan de muren te luid spreken
Hoe verlaten het hier nu is
zonder hun stemmen die vertelden
Dat ze meer betekenden voor elkaar
dan gewoon zo iemand maar
Waar verdriet was
waar was vreugde
Die nu helaas niet meer bestaat
In deze ruimte waarin ik leef
waar geweend werd en geschaterd
Waaraan de herinnering kleeft
aan de band die we eens bezaten
Die ons aaneenreeg als een ketting
die ons bond, meer dan elk ander ding
Waariederwoord nog een zin had
anders dan het voortaan moet gaan
Dit huis waar menig kwaad woord werd gesproken
waar menigeen in werd vervloekt
Waar nu de ketting is gebroken
en alles tot verleden is gedoemd
al wat eens was ’t hoogste bezit
dat ons veel te vroeg verliet
waar een doel was en een streven
dat nu helaas weer is vergaan
