Naïef en primitief
NAÏEF EN PRIMITIEF
(J. Verminnen)
De avond valt in Gent
waar iedereen mij kent
Het Belfort kijkt me zwijgend aan
Ik voel me goed gezind
ontmoet een verre vriend
om samen aan de toog te staan
In café De Charlatan
speelt mijn goeie vriend Roland
zijn lied dat nooit zal overgaan
Noem het naïef en primitief
’t is de blues
Liefje, ‘k zit wat onder de verf
Noem het naïef en primitief
’t is de blues
die zit diep in mijn hart gekerfd
Wat wil je dat ik zeg
Ik drink de wereld weg
De stemming is ook navenant
Wie neemt me bij de arm?
Het bier is nogal warm,
het meisje aan de toog charmant
Haar vriend kijkt met één oog
alsof ze hem bedroog
Waar zit de jongen zijn verstand?
Refrein
Ik stap terug in de nacht
terwijl jij op me wacht
Ik beloof je: ik zal het nooit meer doen
Maar de volgende keer
vergeet ik dat alweer
tot ik me terug met jou verzoen
Refrein
Noem het naïef en primitief
’t is de blues
die zit diep in mijn hart gekerfd
