Paulien
PAULIEN
(J. Verminnen)
Door een mistig landschap,
scheurend langs de berm
van een autosnelweg,
op de radio een stem
de kilometervreter,
komt weer naar jou toe
ik kan je niet vergeten,
al ben ik zo moe
lig jij vast te slapen,
dromend op een wolk
tel jij nu de schapen, tel maar tot je rustig wordt
Paulien, Paulien
jij doet mij de wereld eindelijk anders zien
Paulien, Paulien,
'k wens je zoete dromen, morgen ben ik vrij misschien
Paulien... Paulien... Paulien
De wereld ligt te slapen,
in een bed zo zacht
de auto neuriet liedjes,
onder de motorkap
de kilometervreter
komt weer naar jou toe
in mijn gedachten zweef ik,
geef ik jou een zoen
de doemdenker verandert
in een optimist
door jou wordt alles anders,
zelfs de dichte mist
De kilometervreter
rookt een sigaret
het leed bijna geleden,
de beloning is een bed
morgenmiddag wand'len
in een zondags bos
ik stuur met zachte hand,
en laat mijn zorgen los.
