Van Brussel naar de wereld
VAN BRUSSEL NAAR DE WERELD
(J. Verminnen)
Van een dorp dat lag te gapen
naar een stad die niet kon slapen
Van een dorp in de schaduw
naar een stad in het licht
Van Brussel naar de wereld
weg uit een boerengat
Van Brussel naar de wereld
het leek een grote stap
Sint-Michiel lonkte van verre
van op de toren van ’t stadhuis
alsof hij wilde zeggen
vreemdeling dit is jouw thuis
alsof hij wilde zeggen
vreemdeling dit is jouw thuis
Van een dorpje heel geborgen
naar een stad vol zotte zorgen
Van gisteren naar morgen
naar een nieuw vergezicht
Van Brussel naar de wereld
ach dat kwam net op tijd
Van Brussel naar de wereld
heeft mij voorgoed bevrijd
Ik zong mijn wanhoop naar de hemel
en mijn twijfels naar de maan
Ik beschouw het als een zegen
dat mijn weg zo is gegaan
Ik beschouw het als een zegen
dat mijn weg zo is gegaan
Van onder moeders vleugels
naar vrijheid zonder teugels
Wat kon er mij gebeuren
‘k voelde me vederlicht
Van Brussel naar de wereld
zo ver en zo dichtbij
Van Brussel naar de wereld
alles open alles vrij
Mijn gitaar zong naar de sterren
en mijn liedje werd gehoord
Sint-Michiel knikte van verre
het heeft hem niet gestoord
Sint-Michiel knikte van verre
het heeft hem niet gestoord
Van Brussel naar de wereld
ben ik onderweg
Van Brussel naar de wereld
geen stap is mij te ver (bis)
Van Brussel naar de wereld …….
