Een eiland vol eenzaamheid
EEN EILAND VOL EENZAAMHEID
Tekst Johan Verminnen Muziek Lieven Coppieters
De baby huilt heel zacht, het is na middernacht
Ze is al twee keer opgestaan
Ze heeft wat thee gezet en rookt een sigaret
Geen zin om weer naar bed te gaan
Wat is haar wereld klein, een eiland vol eenzaamheid
Hij die haar prins zou zijn, raakte ze nu kwijt voor altijd
Ze woont in een kleine flat, aan de rand van de stad
Haar buren kent ze niet bij naam
Ze heeft geen geluk gehad, de man die zij aanbad
Verdween voorgoed uit haar bestaan
Wat is haar wereld klein, een eiland vol eenzaamheid
Hij die haar prins zou zijn, raakte ze nu kwijt voor altijd
Toch is ze blijven dromen
Tegen beter weten in
Dat de dag ooit zal komen
Dat hij bij haar terug komt, misschien
De baby huilt niet meer, ze stort zich in ’t verkeer
Tijd om weer aan de slag te gaan
Ze zit aan kassa vier, voedingswaren, wijn en bier
Ze vecht voor haar bestaan
Wat is haar wereld klein, een eiland vol eenzaamheid
Hij die haar prins zou zijn, raakte ze nu voor altijd kwijt
Toch is ze blijven dromen
Tegen beter weten in
Dat de dag ooit zal komen
Dat hij bij haar terug komt, misschien
Een eiland vol eenzaamheid ….
