6 maart 2020 Bornem. De voorlopig laatste keer dat ik Johan optreden zag. Toen kwam corona. Deze ochtend bij het voorbereiden van het ontbijt dacht ik “laat ik die verzamel cd Verminnen 70 nog eens uit de kast halen”. Een uur later neem ik een “dag allemaal” vast die daar al een paar weken ongelezen lag. Staat daar toch wel een interview met Johan in zeker. Alsof het zo moet zijn dat op onze 35e huwelijksverjaardag Johan even binnenwandelt. Van zijn muziek wordt je afwisselend vrolijk,weemoedig of melancholisch. Voor mij is hij sinds mijn jeugd (ook al lang voorbij, bijna 60) mijn muzikale held. Johan, uit wat ik lees in het interview gaat het allemaal wat minder en trek je je wat terug uit de maatschappij. Maar ook al gaat het lichamelijk wat stroever en heb je van tal van geliefden afscheid moeten nemen, tracht toch je ziel jong te houden. 73 lentes hoeft nog geen winter te zijn. Jij bent niet alleen maar zanger maar ook een verteller. Jij hebt die gave van het woord die mensen laat luisteren. Dus kom uit dat zelf opgelegde isolement en doe er iets mee. Misschien heeft een plaatselijk schooltje wel nood aan leesouders. Misschien iets voor jou volgend schooljaar? Het ga je goed en misschien tot bij een volgend optreden.