Gezongen landschap (1988)
1988
Samen met het parallelle theaterprogramma "Brieven uit Latem" was deze cd het artistieke resultaat van mijn verhuizing uit Brussel. Op het podium kregen Tars en ik voortaan muzikale versterking van Bert Candries (bas) en Johan Vandendriessche (sax).
I Fiamminghi (o.l.v. Rudolf Werthen) en de Chileense groep Machitun trokken mee de studio in. Sommige critici vonden het om die reden achteraf een nogal barokke plaat.
Het nummer "Café De Reisduif over een echt bestaand café in Hansbeke ("Bij Leon en bij zijn ma,/ Cyriel Buysse achterna") leverde me een blijvende vriendschap met Koen De Cauter op. Ik produceerde trouwens een plaat van hem, een hommage aan Georges Brassens, waar ik enorm trots op ben.
Het nummer "Soms" zegt veel over mezelf. "Soms heb ik zin om weg te gaan/ uit dit land van mist en regen,/ waar de kerk pal in het midden staat,/ voor wie zijn kop uitsteekt wind tegen." Maar ik blijf altijd en ik twijfel.
In "Schildersverdriet" zing ik over het contrast tussen Latem vroeger en nu. Was het vroeger zoveel beter? Ik weet het niet. Je idealiseert de dingen allicht altijd een beetje. Ik weet: die tijd komt nooit meer terug. Dat kan niet en dat moet ook niet. Maar zoals ik tussen stad en land verscheurd ben, hang ik ook tussen heden en verleden.'
Songs
- Gezongen landschap
- Paulien
- Reizigers voor Amsterdam
- Brieven uit Latem
- Zondagskind
- Zingen tot morgenvroeg
- Schildersverdriet
- Soms
- Het huis bij de rivier
- Café de Reisduif
- Mijn moeder
- Brussel
- Een simpel lied
Productie
Johan Verminnen, Tars Lootens
Studio
Impuls Herent (Werner Pensaert)
Arrangementen
Tars Lootens
