Ik heb altijd kleine zalen boven grote zalen verkozen. De intimiteit van een theater voelt warmer aan dan de hallen stijl Lotto Arena. Deze week mocht ik dat nogmaals ervaren na een prestatie op de laatste “Houden van” in Antwerpen. Soms beklaag ik de topacts die daar enkel   hun werkterrein vinden. Vorige zondag zag ik mijn dochter zingen met haar pianist in een zaaltje van het “OEIS van het Brussels” in het historische café “Het Goudblommeke van papier”. Het was zo gezellig. Ze heeft een vinylplaat uit onder de naam Perlin, die “Half a Storybook” heet, en die moeizaam haar weg tracht te vinden naar een publiek. Het zaaltje zat stampvol met enthousiaste mensen en papa was ontroerd!

Nu mijn nieuwe Live-cd Plankenkoorts uit is toeren wij verder door het land en in het CC van Aalst sta ik samen met mijn dochter op de planken. Ook tijdens de voorstelling ”Kleinkunsteiland” ben ik een zestal  keren als Mystery-gast van de partij. Werk genoeg voor een gepensioneerde!

Een toevallige ontmoeting met de haast vergeten zanger Lieven Coppieters ("Jus d’orange" , weet je nog?) zette ons beiden aan het schrijven en binnenkort maak ik de demo van onze twee eerste songs in de Studio van Bertje, mijn onvolprezen orkestleider. Het is ongetwijfeld de aanzet voor nieuw materiaal voor een volgende cd. Lieven beschikt over een onmiskenbaar talent en zijn muziekjes klinken helder als kristal. Zo vind ik steeds nieuwe uitdagingen om verder te gaan. Misschien ontmoeten we mekaar binnenkort in een gezellige zaal in jouw buurt.

Johan Verminnen