Zanger zonder meer
ZANGER ZONDER MEER
(R. Charlebois / J. Verminnen)
Ik ben een zanger zonder meer
hoewel ik liefst in ledigheid verkeer
Wat roken, drinken en telkens weer
veel te laat opstaan, ongegeneerd
maar mijn carrière roept me weer
Ik ben artiest gerespecteerd
U wilt dat ik mij als God gedraag
maar ‘k voel me oud en opgejaagd
‘k zie overal de hinderlaag
alleen het zingen dat doe ik graag
maar dit beroep is godgeklaagd
Hoe meer je geeft, hoe meer men vraagt
De dag dat niemand mij nog kent
dat ik door het applaus niet meer wordt verwend
Dan zal ‘k weer weten wie ik ben
Terwijl een fris en jong talent
het nieuwe lied brengt, nieuw kabaal
voor een nieuwe jeugd, een nieuwe zaal
Nee, ik hoef geen prijs voor mijn fysiek
Als het maar klikt met mijn publiek
Ik heb zo ’n maling aan kritieken
Het zijn zo ’n kneusjes, sympathiek
‘k wil niet speciaal zijn, excentriek
Ik wil alleen maar veel muziek
Als ik zing, dan is ‘t om bevestiging
Als ik schreeuw dan is ’t ter verdediging
Ik wil ze kennen ter verduidelijking
Elk ander volk, elk ander ras
voor ik verga tot stof en as
zien hoe de wijde wereld was
Waar ik ook kijk, ’t is al geweld
verdriet en angst, geknoei met geld
ik had zo graag vriendschap, liefde, plezier
Ik dacht toch, waarom zijn we anders hier
‘k ben geen artiest gerespecteerd
Ik ben een zanger zonder meer,
zonder meer …………………
