Het is zoals het is

Na het overlijden van de weergaloze gitarist J.M. Aerts, met wie ik het voorrecht had jarenlang te mogen musiceren, overvalt mij een tristesse en melancholie die mij de vergankelijkheid van het leven doet inzien. Het lijkt alsof een hele generatie langzaam wegvalt en afscheid neemt. Met op 22 mei mijn 73ste verjaardag in het vooruitzicht stemt mij dat weemoedig. Het is zoals het is, maar toch is het moeilijk te aanvaarden.
Ik trek mij op aan eenvoudige dingen. Zo ging ik repeteren met muzikanten met een beperking, die op hun jaarlijks concert in Poperinge met mij zullen musiceren. Ik was ontroerd door hun inzet en energie. Ook mijn wekelijkse bijeenkomsten met Wouter Berlaen, een rasmuzikant waarmee ik een nieuwe reeks liedjes poog te schrijven, geeft me moed. Wat het resultaat ook moge zijn! Muziek troost mij en zeker ook veel andere mensen. Ik heb in mijn carrière vaak ervaren wat een liedje kan betekenen voor iemand. Dat geeft voldoening.
Terwijl ik in mijn hoofd een weergaloze solo van Jean-Marie hoor op mijn nummer “Tussen spelers en drinkers” denk ik aan zalen en pleintjes waar we samen speelden. Hij deed zijn gitaar huilen en janken en dat zal ik nooit vergeten. Als ik het liedje af en toe terug speel denk ik altijd aan hem. Ja het is zoals het is, maar het was mooi en intens. Zo moet het leven zijn: mooi en intens!

Johan Verminnen